Maak kennis met Nils

Wie ben ik

Mijn ouders hebben mij Nils genoemd ergens in 2001, wanneer precies kan ik u niet vertellen. Ik weet alleen dat ik op 27-11-2001 mijn eerste voet op aarde zette. Dit was in Amerongen, waar ik heb gewoond tot ik bijna 4 was en toen zijn wij verhuisd naar Dodewaard, hier wonen wij nog steeds. De oplettende lezer heeft inmiddels geconstateerd dat ik dus 19 jaar oud ben (afhankelijk van wanneer u dit blog leest).

Hoe ik bij Staalkabelstunter terecht ben gekomen

Ik heb in 2019 mijn HAVO afgerond en ben in September 2019 begonnen aan de HBO-ICT aan de HAN in Nijmegen, na een aantal weken in de college banken kwam ik al relatief snel achter het feit dat dit niet mijn richting was en dat ik te overhaast en ondoordacht een keuze had gemaakt. Na een aantal gesprekken met de mensen om mij heen kwam ik snel tot de conclusie dat stoppen en zoeken naar iets wat wel bij me past de beste keuze was. Zo gezegd, zo gedaan, maar in de tussentijd wilde ik niet stilzitten en dus ging ik fulltime aan de slag bij een bedrijf in horeca benodigdheden. Toen in maart daarentegen de covid-19 maatregelen hun intrede deden, werd de gehele horeca branche hard geraakt. Hierdoor was er geen werk/plek meer voor mij bij dit bedrijf. Ik wilde echter nog steeds niet stil blijven zitten en ging dezelfde middag nog op zoek naar een nieuwe baan. De Staalkabelstunter reageerde vrijwel direct en 2 dagen later werd ik gebeld dat het bij hun hartstikke druk was juist en dat ze graag een gesprek met mij wilde hebben. Vrijdagmorgen had ik een gesprek, ik merkte direct dat dit een mooi bedrijf was met een klein maar hecht team, hierover vertel ik in de volgende alinea meer. De maandag hierop was mijn eerste werkdag. En op het moment van het schrijven van deze blog ben ik hier al weer bijna een jaar werkzaam.

Mijn eerste indruk

Ik kwam aan bij een woonhuis en liep een beetje twijfelend de oprit op, omdat ik niet zeker wist of ik wel juist zat. Ik werd echter meteen vriendelijk welkom geheten en doorgestuurd naar de grote schuur achter het huis. Hier kwam ik binnen in een mooi opgezet en modern kantoor maar wel in een hele gezellige en huiselijke sfeer. Ik begreep vrij snel dat dit een relatief klein maar wel een hecht team was en dit sprak mij erg aan.

Leukste taak in mijn werk

Er zijn een boel werkzaamheden te doen, maandagmorgen werk ik samen met Harm en Cora de bestellingen van het weekend weg, dit vind ik altijd een lekker begin van de week, omdat er altijd een mooie stapel orders klaarligt op de maandagmorgen kunnen we d’r altijd even vol tegenaan op de maandag, een lekkere start van de week. Maar echt de leukste taak om te doen in mijn werk vind ik het werken aan nieuwe producten klaarmaken voor op de website, omschrijvingen maken, foto’s en video’s bedenken/maken. Zeker als je dan later in de orders terug ziet dat “jouw” product goed loopt of gaat lopen, geeft mij dit een erg fijn en voldaan gevoel.

Wat doe ik naast m’n werk

Toen ik stopte met mijn studie wist ik al dat ik graag wilde ondernemen, maar nog niet precies hoe en wat. Samen met een goede vriend van mij; Jeremy, heb ik toen heel veel gesproken wat we konden/wilden gaan doen en begin 2020 waren we d’r dan ook uit: het ging een eigen kledingmerk worden: Lone Wolves, hier konden wij onze creativiteit in kwijt en dat combineren met ondernemen. Toen ik bij de Staalkabelstunter kwam werken, lagen d’r een aantal plannen al en wat designs maar in de maanden hierna heb ik bij de Staalkabelstunter heel veel ervaring en kennis kunnen en mogen opdoen over ondernemen in de breedste zin van het woord; orderverwerking, marketing, klantenservice en ook de webshop. Dit heeft ons erg veel geholpen in het opstarten van ons bedrijf en ook nu nog steeds leer ik bij de Staalkabelstunter heel veel dingen die ik zelf weer kan toepassen. Naast mijn eigen bedrijf ben ik erg liefhebber van reizen en goed eten. Ook houdt ik ervan om te sporten, ik zit dan ook in een tafeltennisteam, een zaalvoetbalteam en een veldvoetbalteam.

Inmiddels is er ook een product naar mij vernoemd: De plafondhaak Nils!